روزی شیوانا به عیادت یكی از دوستانش كه بیمار بود رفت و جویای حال او شد. فرزندان بیمار گفتند كه طبق تجویز طبیب او باید هر روز یك ظرف جوشانده تلخ به همراه چندین شربت شیرین بخورد و او همیشه با شربت شیرین شروع می كند و بعد وقتی نوبت جوشانده تلخ می رسد آنقدر تاخیر می كند كه وقت دارو می گذردو تازه هنگام نوشیدن هم بخش زیادی از آن را پس می زند. به همین خاطر چند هفته است كه بیماری اش خوب نشده است.
شیوانا تبسمی كرد و نظر دوستش را در این مورد پرسید. دوستش گفت: «شربتی كه این ها می گویند خودش به تلخی زهر است و تصور كن كه جوشانده چقدر می تواند تلخ باشد. نوشیدن این جوشانده ها هر روز برای من مایه عذاب شده و طبیب هم اصرار دارد كه درمان من در این جوشانده ها نهفته است. به نظر تو چه كنم؟!»
شیوانا سری تكان داد و گفت: «همیشه صبح كه از خواب برمی خیزی، فرقی نمی كند كه بیمار باشی یا سالم! ابتدا كار های آن روز را بر طبق اولویت و سختی دسته بندی كن وهمیشه سعی كن سخت ترین كار را اول انجام دهی. به این ترتیب دیگر بار سنگینی آن را تمام روز با خودت حمل نمی كنی!»
تمرکز